پزشک در ردای نخست وزیر

علاوه بر اینها او از دوستان برادرم بود و پیشتر هم یکبار مرا برای تماشای نمایش تئآتری که انجمن جوانان مالایایی در “قدح” اجرا می کرد، دعوت کرده بود. “تونکو” علناً نسبت به پیشنهاد تشکیل “اتحاد مالایا” مخالفت کرده و در تنظیم عریضه ای مبنی بر نشان دادن اعتراض مردم به اتحاد ـ که انجمن مالایایی های “قدح” به وزارت مستعمرات ارسال داشت ـ شرکت کرده و روشن بود که در دل، هوای حمایت از منافع مالایایی ها و آرزوهای آنان را داشت و به همین دلیل رهبری اش بر حزب، پذیرش مردمی یافت. “تونکو عبدالرحمان” بلافاصله پس از پذیرش ریاست حزب، شروع به صحبت از استقلال مالایا کرد. چیزی که خشم بریتانیایی ها را برانگیخت زیرا نامزد آنها برای به دست آوردن تأیید مالایایی ها، اینک آنان را به رهایی از حکومت استعمار تشویق می کرد. بریتانیایی ها همچنین از وی خواستند مواضع حزب را نسبت به اعطای تابعیت به چینی ها و هندی ها نرمتر سازد ولی حزب به ریاست وی فوراً این سیاست را ردّ کرد. پس از سپری شدن یکماه از ریاست “تونکو عبدالرحمان” بر حزب، “گورنی” در کمینی که چریکها هنگام عبور وی به سمت کوههای “فرایزر” برای گذراندن تعطیلات برای ... نیلویی...